Φεβρουάριος 2019...

Οργή

Ο υπάλληλος Μ σήκωσε το εσωτερικό τηλέφωνο.

-‘Πάμε λίγο έξω; Θέλω να σου μιλήσω’.

Η υπάλληλος Ν συμφώνησε.

Σε δέκα λεπτά βρίσκονταν στο δρόμο. Ο άντρας ήταν αποφασισμένος να εξομολογηθεί τον έρωτα του.

Στο κτίριο μπαίνει ένας αφηνιασμένος άντρας. Κρατάει μια καραμπίνα.

Η οργή του ξεχειλίζει.

‘Που είναι ο Μ;’ φωνάζει. Αμέσως βροντάει η πρώτη πιστολιά.  Ένας υπάλληλος πέφτει στο πάτωμα. Ανοίγει η πόρτα του δεύτερου γραφείου. Δεύτερος κεραυνός. Τρίτος, τέταρτος… Η φωνή του τώρα αλλάζει χρώμα λες κι οι ζωές που παίρνει μαλακώνουν την οργή του. Φεύγει ήρεμος πια.

Οι δύο υπάλληλοι επιστρέφουν. Αντικρίζουν τον θάνατο. 

Ο έρωτας, τους έσωσε τη ζωή. 

Ο άντρας όμως τώρα δεν τον αισθάνεται. 

Ο έρωτας αντικαταστάθηκε αυτόματα από κάτι άλλο, μαύρο και μοχθηρό. 

Την οργή.

Μικροδιήγημα

Από τον Xavier